صفحه 284
مسئله 1871- بيمه عقدى است بين بيمه كننده و
بيمهگر (دولت، شركت، شخص) و لازم الاجرا مىباشد و با هر لفظى چه عربى و يا غير
عربى يا با هر كارى نظير كتابت، اجرا مىشود، و آن عقد اين است كه بيمهگر در
برابر پولى كه مىگيرد، خسارتهاى وارده را جبران مىكند و آن اقسامى دارد: بيمۀ
تجارتى، ساختمانى، وسايل نقليه، كارمندان و كارگران، بيمۀ عمر و مانند آن، كه همۀ
اقسام آن صحيح و لازمالاجرا است.
مسئله 1872- طرفين بيمه بايد رشيد باشند و
بتوانند در مال خود تصرّف كنند و قرارداد از روى اراده و اختيار انجام شود و بايد
مجهول نباشد و تمام خصوصيّات را معيّن كنند، مثلاً تعيين كنند مورد بيمه را يا
اقساطى كه بيمه كننده بايد بپردازد و همچنين تعيين كنند خطرهايى كه موجب خسارت
مىشود و تعيين كنند قيمت چيزى كه بيمه شده است و مانند آن.
مسئله 1873- اگر دو نفر يا بيشتر، شركتى يا
مؤسّسهاى و مانند آن را تأسيس كنند و هر يك از شركاء و يا يكى از آنها شرط كند كه
چنانچه ضرر يا حادثهاى واقع شود آن ضرر را جبران كند، در صورت وقوع حادثه واجب
است به اين شرط عمل شود.